Масҷиди Омар

Иерусалим дар паҳншавӣ ва аслии худ нуфуз мекунад. Дини ман ҳамеша дар ҷойи душвориҳои байни динҳо буд. Аммо дар инҷо намояндагони якчанд динҳо бо ҳамдигар сулҳ мекунанд. Масҷидҳои мусулмонӣ, калисои масеҳӣ ва синагоҳои яҳудиён низ дар шаҳр ҳамоҳанг мебошанд. Имрӯз мо дар бораи маскани Омар дар Ерусалим каме гап мезанем. Зебо ва зебо, бо таърихи шавқовар ва меъмории аслӣ. Дар ҳақиқат, диққати тамошобинон, новобаста аз мансубияти динӣ, зарур аст.

Таърихи офаридаҳо

Масҷиди Умар (Умар) яке аз исроилиёни исроилӣ дар Ерусалим аст. Ин аксар вақт бо дигар масҷиди мусулмонии пойтахт - масҷиди Алма-Акса , ки бо фармоишҳои бузурги Умар ибни Хаттоб сохта шудааст, шӯҳрат дорад. Ном Умар (Умар) дар асри 6-ум маъмул буд. Номзадҳо ҳатто дар байни мансабдорони баландпояи ҳукумат мулоқот карданд.

Дар ин мақола мо дар бораи масҷиде, ки бо дигар калимаи Исломӣ - Omar Omar Abn-Khattab алоқаманд аст, сӯҳбат хоҳем кард. Он на дар калисои масеҳӣ, балки дар калисои масеҳии Спитчер ҷойгир аст.

Баръакси дигар роҳбарони мусулмонӣ, Омар барои дастгирии динии ҷомеъа набуд. Вай дар оилаи як тиҷорати оддӣ таваллуд ёфта, муддати тӯлонӣ ӯро санъати гуногуни рақамиро омӯхт ва мавъизаи исломро қабул накард. Илова бар ин, ӯ ҳатто якчанд маротиба ба куштани паёмбараш таҳдид кард. Аммо баъд аз он, ҷавондухтар ҳанӯз бовар мекард, ки худро дар олами муқаддас супорида, ба наздикӣ ҳамсари наздики пайғамбар гашт.

Дар зери роҳбарии ғурур ва ҷасурӣ Omar ibn Abn-Khattab, хилофат босуръат васеъ шуд. То он даме, ки 637 қудрати ӯ қудрати васеъ паҳн шуд. Дар навбати худ Ерусалим омад. Пиррихуд Софронӣ қарори худро эълон кардани шаҳрро ба мусулмонон эълом кард, аммо танҳо дар сурати яктарафа - агар онҳо калидҳои худро аз ҷониби Худояш қабул кунанд. Одам низ аз ӯ пазироӣ кард ва аз Мадина ба назди дарвозаҳои Ерусалим омад. Ва ӯ онро бо як маҷмааи ошиқона, ки дар як сими оддӣ буд, ба мӯйсафед ва дар як паноҳгоҳе танҳо як посбон монд.

Софронии Ерусалим Қаҳтиҳо бо як калисо шинос шуда, калидҳоро ба шаҳр дод ва дар маъбадҳои муқаддаси муқаддаси Худо ҳамчун як нишонаи эҳтироми тарафайн дуо гуфт. Ҳазрати Усмон (р) гуфт, ки дар масҷид бо Худо гап мезанад ва ҳамин тавр ӯ ба таври ҷиддӣ рад кард ва гуфт, ки агар ба ин калисо дохил шавад, боқимондаи мусулмонон ӯро пайравӣ мекунанд ва масеҳиёнро аз макони муқаддасашон маҳрум мекунанд. Калифа танҳо як сангро партофт ва дуоеро, ки дар он ҷо афтода буд, мехонд. Ин дар он аст, ки дар муқоиса бо маъбади муқаддаси муқаддаси масеҳӣ, ки дар он аввалин бор дуои масҷидро хонда, Ҳифф ибни Абн-Хаттоб, чорсаду ним асрҳо пас аз маросими ботантана сохта шуд.

Соли кушодани масҷиди Омар 1193 сол аст. Манар, қариб 15 метр дар баландӣ, баъдтар ба вуқӯъ омад - танҳо дар 1465. Дар миёнаҳои асри XIX барқарорсозии капитали бино анҷом ёфт. Дар масҷид хеле суст ҷойгир аст. Қисмати асосии дар ин ҷо нигоҳ дошташуда нусхаи кафолати Ҳабиб Омар мебошад, ки дар он ӯ кафолати пурраи тамоми аҳолии ғайриманқулро бо қудрати Ерусалим ба даст овардааст.

Маълумот барои сайёҳон

Чӣ тавр ба он ҷо расидан мумкин аст?

Усули беҳтарине, ки ба масҷиди Омар аз водии Ҷафта меравад . Ба таври мустақим дар назди дарвозаи мошинаш васеъ ҷойгир аст.

Агар шумо дар Ерусалим ба воситаи нақлиёти ҷамъиятӣ сафар карда бошед, шумо метавонед яке аз автобусҳоро ба нуқтаҳои зерин равона кунед:

Аз ҳар як иншоот ба масҷиди Омул на бештар аз 700 метр меравад.