Намоишгоҳҳои Ерусалим

Аввалин бор дар асри XVIII-XIX асарҳои шаҳри Ерусалим қайд карда шуд. Дар он вақт дар зери номаи Рисолин дар навиштаҷоти мисрӣ зикр карда шуд, ки мақсади он ба лаънати даҳшатноки онҳое, ки мехоҳанд ба Миср зарар расонанд, фиристод. Ӯ номҳои мухталифе дошт: Шалем, ки маънои «комил, пурмӯҳтаво» -ро дорад, дар ин номе, ки дар китоби Ҳикояҳо зикр шудааст, баъдтар ба мисоли Урусимма номида шудааст ва ин рӯйхат метавонад дар муддати тӯлонӣ идома ёбад. Дар тарҷума аз забони ибронӣ, Ерусалим (Ерусалим) маънои «шаҳри осоиштагӣ» -ро дорад, вале воқеан ҳеҷ як шаҳр дар сайёра ба вартаи ҷанг ва несту нобудшавии беш аз он ноил намешуд. Роҳбарони Ерусалим 80 маротиба иваз шуданд! 16 маротиба қариб пурра нобуд карда шудааст ва 17 маротиба барқарор карда шудааст.

Самеъҳои асосии Ерусалим

Бисёре аз ёдгориҳои меъморӣ, ки бисёре аз онҳо якчанд ҳазор сол доранд, сайёҳон ва тадқиқотчиёнро аз тамоми ҷаҳон ҷалб мекунанд. Ба қадри зарурӣ ба масҷиди Dome сафар кардан. Гуломи он, ки дар диаметри 20 метр аст, комилан аз ҳама ҷо дар шаҳр намоён аст. Ҳикояи аҷибе дорад, ки гамбӯсаки масҷид дар Ерусалим мебошад, ки дар болои болои кӯҳи Масъуд (Мория) ҷойгир аст. Аз Абуҳурайра {разияллоҳу анҳу} ривоят аст, ки Паёмбар {саллаллоҳу алайҳи ва саллам} гуфт: Масоҳати маъбад дар Ерусалим барои яҳудиён ва ислом аҳамияти калон дорад, зеро он бо ин ҷойгоҳи муқаддас, ки ҳам дуҷониба ҳастанд, мебошад.

Аз диққати бузурги Тӯҳфаи Урду дар Ерусалим, ки номгӯи ин симметр аз куҷост? Дар он наздики яҳудиён дар бораи нобудшавии якум ва дуюми маъбади Сулаймон дар Ерусалим ғамхорӣ мекунанд ва девори девораи гиряҳо танҳо боқимондаҳои биноҳои зебо мебошанд. Бо иродаи бад, онҳо дар ҳамон рӯз нобуд шуданд, танҳо дар солҳои гуногун. Нависандагони яҳудиён мегӯянд, ки ин нобудкунӣ бе дахолати Қуддус нестанд. Барои нахустин яҳудиён барои бутпарастӣ, бадхоҳӣ ва дар дуюм - фоҷиаҳои хунрезӣ ҷазо дода шудааст. Ҳамчунин фаҳмидан мумкин аст, ки яҳудиёни тамоми ҷаҳон дуоҳои худро ба исроилиён бармегардонанд ва яҳудиёне, ки дар ҳудуди он зиндагӣ мекунанд, ба сӯи Вилинг Девори роҳбарӣ мекунанд.

Хеле ҷолиб аст, яке аз қадимтарин анъанаҳои қадим - Калисои Ваҳй дар Ерусалим мебошад, ки ин яке аз маъбадҳои қадимтарин дар ҷаҳон аст. Он бевосита болотар аст, ки дар он Наҷотдиҳанда пайдо шудааст. Ин калисо барои масеҳиён муҳим аст, ба монанди гӯсфандони кӯҳии Ерусалим барои яҳудиён.

Даҳ солаи Довуд дар Ерусалим, як ёдгориҳои хеле аҷоиб буд, ҳарчанд подшоҳи Довуд худаш бо он коре надорад. Сабабе, ки чаро ин сохтор бо номи подшоҳи қадим ном дошт, нодуруст буд. Дар асл, он дар давраи ҳукмронии Ҳиродус бузург буд ва дар шакли ҳокимиятҳои хурди ҳатто қабл аз Ҳиммонон асос ёфта буд.

Барои дидани Зайтун (кӯҳи Зайтун) дар Ерусалим, шумо бояд аз шаҳри Париж тарк кунед. Номи он аст, ки шумораи зиёди дарахтони зайтун афзоиш меёбад. Аз болои он як panorama аҷибе аз дарвозаи тилло кушода мешавад.

Басикаи намунаи Гетсеман, ки ҳамчун маъбади яҳудиён дар Ерусалим шинохта шудааст, бо 15 давлат бо имони католикӣ дар соли 1926 сохта шудааст. Маҷлисҳои католикӣ аз тамоми саросари ҷаҳон барои ташкили ороиши дохилӣ ва берунӣ дар калисои зебо ҷамъ шудаанд.

Аз ин мавод равшан маълум мешавад, ки барои якчанд ҳазорсола ҷанги хунрезӣ барои ҳуқуқи соҳиб шудан ба ин макони муқаддас мубориза бурд. Аммо барои онҳое, ки ин хабарро пайравӣ мекунанд, маълум мешавад, ки мухолифати моликияти замин ба ин рӯз иҷозат дода намешавад. Масеҳиён бояд дар хотир дошта бошанд, ки он ба шӯрои Апостолӣ дар Ерусалим дар соли 51-и Услуби Масеҳ, ки имони масеҳӣ эътироф кардааст, шаҳодат медиҳад.

Барои сафари Исроил ба шумо шиноснома ва раводид лозим аст .